Coby Brinkers haalt “levens”grote zaken dichterbij. Stoel, trap, tafel.....telkens keert ze terug naar die oerbeelden van bestaan. Ze speelt met de meest eenvoudige vorm. Poten, zitvlak, rugsteun.... meer is niet nodig om een stoel uit te beelden.
Maar ieder ziet, dat de ene stoel staat als een huis, terwijl de andere als een danspartner op aanraking wacht. Het zijn bijna portretten.
Hemelsblauw lijkt het object volgens een hoger plan tot stand gebracht, maar wat Coby Brinkers tijdens het scheppen zoekt gebeurt op de tast.
Ontwerpen begint met lijnenspel, met vorm uitsnijden in foamboard, met vormen herhalen en daar driedimensionale constructies op baseren. Ingetogen en geduldig zoeken naar een zuivere vorm die opeens “het” heeft. Dan is het beeld in beweging gekomen, ook al staat het definitief stil.